ŞAİRİM...

Evet, haklıydı şair,

Çünkü hiç bilmediği kadar uzaktı ona

Sevimsiz şarkılar…

Ve kulağı sağırdı yalancı aşklara

Aynen bahara inat yerle bir olmuş,

Kahverengi yapraklar gibi…

Evet, uslanmıştı artık.

Köy meydanında sessiz dedikodular gibiydi,

Onun için hayat.

Ve sorunsuz tebaalar gibi,

Yalın ve çıplak…

Bir bildiği vardı bunca yıldan sonra,

Hisleri artık yapayalnız ve ona bir devrim kadar uzak

Evet, sonu gelmişti artık şiirinin

Ve apansız haykırıyordu taa en derininden şarkıları,

Bir yas kadar uzak gülüşleri,

Bir düğün kadar da yakın ağlayan elleri

Semada buza benzerdi aynen,

Onun yılmadan aradığı hayalleri

Ve şimdi söyle şairim,

Sana bir bedbaht kaderi layık görüldüyse madem,

Niye halen arar yüreğin,

Ayaklarının altında ezilen baki derdine dermanlarını,

Ve sanki uzağındaymış gibi sebepsizce…

Ki bilmez misin sevda dediğin önce öldürür,

Sonra deli eder bir uyku vakti, gizlice…

Ankara 08.05.12 19:39